تشخیص و درمان سرطان پستان
سرطان پستان سرطانی است، که با رشد بی رویه و خارج از کنترل برخی از سلول های سینه ایجاد می شود. این بیماری به عنوان یکی از شایع ترین انواع سرطان شناخته شده است. سرطان پستان می تواند در زنان یا مردان رخ دهد، اما شیوع آن در بین مردان بسیار کمتر است.
آگاه سازی و اطلاع رسانی در مورد این بیماری و همچنین غربالگری برای تشخیص زودهنگام آن باعث افزایش طول زندگی افراد مبتلا به سرطان پستان و کاهش مرگ و میر شده است.
سرطان پستان چیست؟
سرطان پستان نوعی از سرطان است که از سینه شروع می شود. به طور کلی با شروع سرطان در هر بافت، سلول های بافت سرطانی شروع به رشد و تقسیم بی رویه و در نهایت ایجاد تومور می کنند. تومور سینه معمولا به صورت یک توده بر روی پستان احساس شده توسط عکس سی تی اسکن و ماموگرافی تشخیص داده می شود.
توجه به این نکته ضروری است؛ که بیشتر توده های سینه خوش خیم بوده، سرطانی (بدخیم) نیستند. به عبارتی دیگر تومور های خوش خیم حاصل رشد بی رویه سلول ها هستند، اما به سایر اندام های بدن گسترش نمی یابند. اما باید به این نکته که برخی از این توده ها می توانند موجب افزایش احتمال ابتلا فرد به سرطان پستان شوند، توجه داشت. بنابراین وجود هرگونه توده در سینه و تاثیر احتمالی آن بر خطر ابتلا فرد به سرطان پستان در آینده باید توسط متخصص بررسی شود.
علائم سرطان پستان چیست؟
آگاهی از ظاهر و احساس سینه های شما بخش مهمی از سلامت آن است. انجام آزمایش های غربالگری منظم برای تشخیص زودهنگام سرطان سینه مهم است، اما ماموگرافی همه سرطان های سینه را نمی یابد و نیاز به معاینه بالینی پزشک دارد. همچنین با توجه به این نکته، آگاهی از تغییرات سینه و علائم و نشانه های این نوع سرطان بسیار موثر و مفید خواهد بود.
شایع ترین علامت سرطان سینه بروز توده در این ناحیه است. یک توده سفت بدون احساس درد و یا توده ای حساس، نرم، گرد یا دردناک، به محض مشاهده هر نوع توده باید به پزشک مراجعه کنید تا مراحل تشخیص و درمان احتمالی آغاز شود.
سایر علائم احتمالی سرطان سینه عبارتند از:
- تورم تمام یا قسمتی از سینه (حتی اگر توده ای مشاهده یا حس نشود)
- تغییرات ناگهانی در پوست ناحیه پستان یا بخش فوقانی آن (گاهی اوقات شبیه پوست پرتقال است)
- احساس درد سینه یا نوک سینه
- فرو رفتن نوک سینه به داخل
- نوک سینه یا پوست سینه قرمز، خشک، پوسته پوسته یا ضخیم می شوند.
- ترشح نوک سینه (به غیر از شیر مادر)
- متورم شدن غدد لنفاوی (گاهی اوقات سرطان پستان به غدد لنفاوی موجود در ناحیه زیر بغل یا اطراف استخوان قفسه سینه گسترش می یابد و در آن قسمت ها توده یا تورم ایجاد می کند. این اتفاق گاها حتی پیش از تشخیص تومور اصلی در پستان رخ می دهد.)
هر یک از این علائم می تواند به دلایلی غیر از سرطان پستان بروز پیدا کند، اما اگر این علائم را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
این اطلاعات درباره علائم و نشانه های سرطان پستان به همراه ماموگرافی و معاینه بالینی منظم، موثر هستند و هیچ کدام جای دیگری را نمی گیرد. این اقدامات در کنار هم می توانند به تشخیص زود هنگام سرطان پستان، پیش از بروز هرگونه علامتی کمک کنند. در واقع، تشخیص زودهنگام سرطان پستان شانس بیشتری برای درمان موفقیت آمیز ایجاد می کند.
آزمایشات تصویربرداری برای یافتن سرطان سینه
برای بررسی و تشخیص سرطان سینه می توان از آزمایش های مختلف استفاده کرد. اگر پزشک در آزمایش غربالگری (ماموگرافی و معاینه بالینی) مورد نگران کننده ای پیدا کند یا فرد علائمی داشته باشد که بتوان به معنی سرطان سینه تلقی کرد، به آزمایشات بیشتری نیاز خواهد بود.
ماموگرافی:
اشعه ایکس با دوز پایین است که می تواند به تشخیص سرطان سینه کمک کند. از این روش برای غربالگری های مربوط به سرطان سینه استفاده می شود.
سونوگرافی سینه:
از امواج صوتی برای ایجاد تصویر کامپیوتری از بافت داخل سینه استفاده می شود. این روش توانایی شناسایی و نشان دادن تغییرات خاصی در پستان مانند کیست های پر از مایع را دارد. تشخیص این موارد توسط ماموگرافی عموما سخت تر است. سونوگرافی برای مشاهده برخی تغییرات پستان ، مانند برآمدگی موثر است. همچنین می توان از این روش برای مشاهده نواحی مشکوکی که در ماموگرافی تشخیص داده شده، استفاده کرد. سونوگرافی به این دلیل که اغلب می تواند تفاوت بین کیست های پر از مایع (عموما خوش خیم هستند) و توده های جامد (احتمالا نیاز به آزمایش بیشتری برای اطمینان از سرطانی بودن توده باشد) را تشخیص دهد، یک روش مفید به شمار می آید.
از دیگر کاربرد های سونوگرافی در این زمینه، کمک و راهنمایی برای تشخیص مسیر سوزن بیوپسی به ناحیه ای مورد نظر (غدد لنفاوی متورم زیر بازو) برای خروج سلول ها می باشد. این نمونه سلول ها از لحاظ سرطانی بودن مورد آزمایش قرار می گیرند. بنابراین سونوگرافی به عنوان یک روش ساده و بدون اشعه مضر و همچنین ارزان تر از سایر گزینه ها، بسیار متداول است.
MRI:
بنا به دستور پزشک در موارد خاص این نوع تصویربرداری تجویز می شود. برای مثال، به منظور بررسی میزان گسترش تومور در پستان و جستجو برای وجود دیگر تومور ها از این روش استفاده می شود.
علل سرطان پستان
به طور کلی، محققان عوامل هورمونی، شیوه زندگی، عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی را به عنوان عوامل خطر ابتلا به سرطان پستان می شناسند. عوامل خطر فاکتور هایی هستند که موجب افزایش احتمال ابتلا فرد به بیماری می شوند، اما لزوما افرادی که ریسک فاکتور ها را دارند به سرطان سینه مبتلا نمی شوند. سرطان پستان ناشی از برهم کنش پیچیده پروفایل ژنتیکی فرد و عوامل محیطی است.
عوامل خطر ابتلا به سرطان پستان
عواملی که با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط هستند عبارتند از:
- جنسیت: زنان بیش از مردان در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند.
- افزایش سن
- سابقه شخصی بیماریهای پستان
- سابقه شخصی سرطان سینه: اگر فردی در یک سینه خود سابقه قبلی سرطان پستان داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در سینه دیگر افزایش می یابد.
- سابقه خانوادگی سرطان سینه
- جهش های ژن های موروثی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند. شناخته شده ترین جهش های ژنی مرتبط با سرطان پستان در ژن های BRCA1 و BRCA2 رخ می دهند.
- قرارگیری در معرض تشعشعات مضر
- چاقی
- فرزند آوری در سنین بالاتر: زنانی که پس از سی سالگی صاحب اولین فرزند خود می شوند یا هرگز اقدام به بچه دار شدن نمی کنند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری باشند.
- مصرف نوشیدنی های الکلی
درمان سرطان پستان
به طور معمول، برنامه های درمانی برای این بیماری بر اساس نوع سرطان پستان، مرحله آن و هر شرایط خاص دیگر (مانند مادر باردار مبتلا به سرطان پستان) می باشد.
- درمان های موضعی: درمان موضعی به معنای درمان تومور و سرطان بدون تاثیر بر سایر اعضای بدن می باشد. اکثر زنان مبتلا به سرطان پستان به جهت برداشتن تومور، باید یکی از انواع جراحی سینه را انجام دهند. بسته به نوع سرطان سینه و میزان پیشرفت آن، ممکن است فرد بعد از عمل جراحی به درمان های دیگر مانند شیمی درمانی نیاز پیدا کند.
- درمان های سیستمیک: استفاده از دارو برای درمان سرطان سینه درمان سیستمیک نام دارد. زیرا این داروها می توانند تقریباً در هر نقطه از بدن به سلول های سرطانی رسیده آن را از بین ببرند. از جمله درمان های دارویی و سیستمیک می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شیمی درمانی
- هورمون درمانی
- درمان دارویی هدفمند
- ایمونوتراپی
منابع:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)